samengesteld gezin
Feestdagen?
december 20, 2017
innerlijk geluk
Arnon Grunberg voorspelt
januari 30, 2018
samengesteld gezin
Feestdagen?
december 20, 2017
innerlijk geluk
Arnon Grunberg voorspelt
januari 30, 2018

Vakantie

Vakantie, om lekker te zakken, even minder stress, om tot rust te komen, om even niets te hoeven. Vroeger toen ik nog een tiener was, leefde ik van vakantie naar vakantie. Ik voelde in de periodes daartussen de continue druk van iets moeten, moeten presteren, me moeten aanpassen, of misschien zelfs alleen maar een onduidelijk soort onrust. In de vakantie zou dat dan allemaal voorbij zijn. Maar meestal was die vakantie dan weer zo snel voorbij dat het liedje meteen weer van vooraf aan begon. Met andere woorden, ik had grote moeite om helemaal te zijn waar ik was.

Achterover leunen

Een tijd geleden deed ik een sessie met een vrouw over dit thema. Ze werd zich gedurende de sessie steeds bewuster van haar lichaam en hoe in haar lichaam te voelen was dat ze op een ander moment in de tijd was, vooruit. Ik had het er vandaag met mijn zoon over. Als we haast hebben, of niet aanwezig zijn in ons lijf, lopen we vaak met ons hoofd voor ons lichaam uit. Hij herkende het ook en gaf aan dat ie inderdaad met zijn hoofd bij de bestemming was. Niet bij de stap die hij aan het zetten was. De vrouw uit de sessie experimenteerde met haar lichaamshouding en liet zich wat onderuit zakken en leunde achterover. Ineens voelde het voor haar alsof ze op een rijtuigje zat en lekker relaxed achterover leunde en de teugels losjes in haar handen liet vieren. “Heerlijk”, zei ze “ik ga proberen om voortaan zo te lopen.” Ik vond het een geweldig idee en experimenteer er nog regelmatig mee. Ik herinner me dat ik mijn yogaleraar ooit op een zelfde manier zag lopen, namelijk zo dat zijn hoofd echt meegenomen werd door zijn lichaam. Het zwaartepunt meer achterin en laag in het lichaam. Een heerlijke manier van lopen en zitten overigens ook. Achterover leunen en de teugels laten vieren.

Goede voornemens

Misschien een beetje raar om het nieuwe jaar met een dergelijk onderwerp te beginnen. Veel mensen willen juist meteen fanatiek aan de slag met van alles en nog wat. Alle goede voornemens moeten worden nageleefd. Minder eten, kilo’s afvallen, gezonder eten, minder drinken, een maand zonder suiker, zonder drank. Aardiger zijn, heb ik ook gehoord (dat was mijn ex), of harder werken, meer geld verdienen enzovoort. Steeds ergens zijn waar je niet bent, een doel nastreven, vooruit.

Minder stress

Allemaal niets mis mee, maar misschien kunnen we dat doen, terwijl we een beetje meer achterover leunen, de teugels een beetje laten vieren. Alles een tandje lager en niet zo serieus. Het is waarschijnlijk niet eens zo dat het dan allemaal niet gaat gebeuren, maar wel dat het met veel minder stress gebeurt. Het bevalt mij wel, het idee. Ik geloof zelfs dat ik al een tijdje in zo’n modus ben. Alhoewel….. toen ik op nieuwjaarsdag aan de wandel was met een kind van vijf jaar, voelde ik hoe heerlijk het was om mijn tempo nog meer te mogen vertragen. Nog meer traagheid in mijn  lijf te laten sluipen. Eens kijken of ik dat mee kan nemen als ik morgen weer aan het werk ga als relatietherapeut.

Ik wens jullie in elk geval toe dat je in 2018 bent waar je bent en als je merkt dat je vooruit aan het hollen bent, dat je gas terug neemt en weer even achterover kunt leunen en de teugels laat vieren.

2 Comments

  1. Miriam schreef:

    Wat leuk Wilma, ik lees het als mijn dochtertje net op mijn borst ligt te slapen en ik op wil staan omdat ik het gevoel heb van alles te moeten. Heb dus maar besloten om even lekker zo onderuit te blijven liggen met haar. Een kans om in het moment te zijn. Dat alles komt zo wel weer ;-)) Fijn je inspiratie!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *