
Alles is Energie
november 14, 2017
Feestdagen?
december 20, 2017Recept voor herstel van vertrouwen na een affaire, met voorafje
Ik zie ze met bosjes. Mannen en vrouwen die een affaire hebben buiten hun vaste relatie. En ook in mijn eigen leven zie ik daar de sporen van. Voor mij luidde de affaire, het ‘vreemdgaan’ ook meteen het einde van de relatie in. En misschien was het zo ook wel bedoeld. De relatie viel meteen niet meer te herstellen, de schade was daarvoor al te groot. Maar wat als je er achter komt dat je beiden de schade en de relatie wel wil herstellen? Dat de ander en jouw relatie met de ander het waard is om energie in te steken. Hoe doe je dat dan? Hoe maak je onderscheid tussen jouw pijn, schuld en die van de ander? Hoe herstel je het vertrouwen weer tussen jullie?
Esther Perel, https://www.youtube.com/watch?v=EJB6jvAzsbQ, noemt heel helder wat je kunt doen in zo’n geval. Degene die de affaire had, moet erkennen dat zijn/haar daad pijn veroorzaakt heeft bij de ander. Laten zien dat hij er spijt en berouw van heeft. Degene met de affaire moet het gesprek erover niet uit de weg gaan en beter nog, het zelf aankaarten. En hij of zij neemt verantwoordelijkheid voor het helingsproces binnen de relatie en maakt er bewust ruimte voor. De ander, de bedrogene, stelt geen vragen over wat er precies allemaal gebeurd is, hoe vaak en waar, maar stelt vragen over waarom precies, de betekenis ervan, de behoefte die erachter zat, het motief.
Als ik dit zo beluister dan snap ik ook goed dat het in mijn eigen relaties, voor mijn 30e, niet goed gegaan is. Dit recept is voor heel veel mensen een behoorlijke kluif. Voor deze manier van communiceren is namelijk al veel bewustzijn nodig. Verwijt en schuldgevoelens zijn vaak bijzonder hardnekkig. Het zijn van die gevoelens die bestaan uit een lichamelijke sensatie en vooral veel gedachtes. Daaraan kun je ook herkennen dat ze eigenlijk dienen om je te beschermen. De gedachtes bij bijvoorbeeld schuldgevoel gaan niet over het nu, kijk er maar eens naar: ‘Ik had het niet moeten doen, ik heb het fout gedaan, ik ben een slecht mens, omdat ik mijn partner verdriet doe, ik ben de schuld van deze pijn’. Effect van deze gedachtes is dat je verhardt, dat je je afsluit. Je kunt niet nog meer beschuldiging verdragen, omdat je jezelf al zo beschuldigt. Het verdriet, de pijn, de boosheid van de ander kan voelen alsof je veroordeeld wordt en dat wil je niet horen, want je had het immers niet zo bedoeld. Dit allemaal gaan herkennen in jezelf en daarmee kunnen omgaan, gaat dus nog vooraf aan ruimte kunnen maken voor het helingsproces.
Volgens mij is het eerst nodig om vertrouwen te hebben in je eigen draagkracht, je eigen bodem, zoals ik dat noem. Of misschien is het zelfs iets groters, dat je vertrouwen hebt dat je gedragen wordt door het Universum. Concreter betekent het dat je de pijn die er letterlijk in je lichaam is, kunt toelaten en kunt verdragen. Stel je maar eens voor dat onder in je lichaam die bodem is, daar waar je bekkenbodem is in je fysieke lichaam. Ga daar met je aandacht naartoe en blijf ademen. Blijf met je aandacht dichtbij die bodem en treed op die manier je partner tegemoet. Of je nu degene met de affaire bent, of degene die zich bedrogen voelt, voor jullie beiden geldt dat er pijn is, op een verschillende manier. Zeg ja tegen die pijn, zodat je door het voelen van die pijn samen kunt helen en de relatie kunt herstellen. Met dit voorafje kan je waarschijnlijk makkelijker het recept van Esther opvolgen.
Kun je hier hulp bij gebruiken? Lees dan meer over relatietherapie.
2 Comments
Affaires vallen niet goed te praten, maar ze hoeven niet het einde van een huwelijk te betekenen. Integendeel: ze kunnen je huwelijk ook redden. Het slechtste dat je kan doen is je schuldig voelen, en daardoor alles opbiechten.Eerlijkheid is allemaal goed en wel, maar alles vertellen maakt alles kapot, vooral vertrouwen en mentale rust. De enige reden waarom mensen alles vertellen, is dat hun schuldgevoel verlammend werkt en ze er willen van verlost worden. Maar je zou beter op zoek gaan naar de oorzaak en die aanpakken, in plaats van alles te verpesten voor iedereen. Want bij het opbiechten zijn is de overspelige meestal meer met zichzelf bezig dan met de andere. Hij/zij heeft spijt, wroeging en voelt zich slecht… maar de ander wist meestal van niets, krijgt details te horen, moet alles in een keer slikken. Excuses worden niet onmiddellijk aanvaard, er is boosheid, en ruzie.
Dag Ladykiller, bedankt voor je reactie op de blog over de affaire. Ik lees dat je er dubbel over bent, wel of niet vertellen. Vooral gaat het in jou bedenkingen over hóe je het vertelt. En dat onderschrijf ik helemaal. De ‘bedrogen partij’ heeft weinig aan details, maar wil ze soms wel weten. En inderdaad, de ‘vreemdganger’ kan het willen opbiechten vanuit schuldgevoel, wat ook nergens toe leidt. Het is belangrijk dat je een gesprek kunt gaan voeren over alles wat er aan gevoelens aanwezig is. En dat keer op keer (als de affaire tenminste gestopt is om de relatie te redden), net zo lang tot het vertrouwen langzaamaan herstelt. Het niet vertellen is ook een optie, maar als je echt een liefdesrelatie met je partner wil, dan is het ook dan belangrijk dat de affaire stopt en dat jij jezelf kunt vergeven dat het gebeurd is. Zo denk ik er nu, in het kort, over. En wat ik hier schrijf is niet makkelijk, vaak is het dan ook wenselijk om er hulp bij te zoeken. Groet, Wilma