Spreek je uit, dames! (en heren)
januari 23, 2017Tovenarij?
februari 27, 2017De volgende Seksuele Revolutie
In een artikel (de Correspondent, Sarah Sluimer) met de titel: ‘Wordt het niet eens tijd voor de volgende Seksuele Revolutie’, las ik over de toenemende (media)aandacht voor seksueel overschrijdend gedrag en seksuele intimidatie van mannen jegens vrouwen. Er wordt betoogd dat die aandacht ertoe leidt dat de vreugde die vrouwen aan seks en lust kunnen beleven niet meer besproken wordt. Een TantraFacebookvriendin reageert daarop met een aanval op het woord revolutie, ‘de strijdbijl kan wel begraven worden en we kunnen ons beter echt op het minnen gaan richten.’ Zij wil het liever hebben over een Seksuele Speeltuin. Beide dames vinden dat vrouwen zich meer zouden mogen richten op wat ze wél willen, in plaats van op wat ze niet willen, maar de intentie (revolutie of speeltuin) is anders. Wat is er nou echt nodig?
Het speelterrein
Om mijn eigen speelterrein te vergroten, nam ik afgelopen dinsdag deel aan een workshop Vallei-orgasme in het Oosten van het land. Een hele dag met vrouwen én mannen. Dat er mannen bij waren vond ik wel spannend, maar het was geen belemmering voor mij. Verder wist ik niet zo goed wat me te wachten stond. Er was gelukkig nog een Amsterdamse deelneemster, dus wij reisden samen. Karin had zich beter voorbereid en duwde een A-viertje onder mijn neus. Hoewel het er niet met zoveel woorden stond, werd me wel duidelijk dat we in elk geval uit de kleren moesten.
Er waren evenveel mannen als vrouwen en we kregen in de ochtend uitgebreid de tijd om aan elkaar te ‘ruiken’ voordat het echte werk begon. Het was een soort van georganiseerde speeltuin, er werd nadrukkelijk gezegd dat we niets hoefden wat we niet wilden. Ik had meteen een allergie voor Johan, hij kwam nogal gretig op me af en was gekleed in een wielrentenue. Toen het keuzemoment daar was, koos ik een man waar ik me liefdevol naar had gevoeld. Karin koos tot mijn verbazing voor Johan. Naarmate de oefening vorderde zag ik haar vanuit mijn ooghoeken steeds ongelukkiger kijken.
Op de terugweg bespraken we onze ervaringen. Het verbaasde me niet dat Karin vertelde dat Johan had gezegd dat als Karin zou willen, hij haar alle hoeken van de kamer zou kunnen laten zien. Ze had dat onprettig gevonden en had zich steeds meer gepantserd, waardoor de oefening haar niet veel had opgeleverd. Zijn gretigheid was op één of andere manier alleen maar toegenomen en ze had hem keer op keer moeten afremmen. Toch zei ze vergoelijkend, ‘Ach, voor hem was het ook allemaal nieuw’.
Seksualiteit en Seksuele Beschaving
Wat is er nodig om niet te strijden, maar samen te kunnen spelen in gelijkwaardigheid? Wat is er nodig om in vrijheid het speelterrein van de liefde en seksualiteit te kunnen ontdekken? Ik kom toch weer uit op de term die ik eerder gebruikte, Seksuele Beschaving. Dat houdt in dat we meer kennis van onze seksualiteit moeten krijgen. En, belangrijker nog, dat we meer zeggenschap over onze lustgevoelens leren krijgen door ons bewustzijn te vergroten. Dat we onszelf en de ander zien als mens met behoefte aan verbinding. Karin had dan aan Johan kunnen vragen waarom hij die uitspraak deed (van die hoeken) en hem kunnen vertellen dat ze zich daar onveilig door voelde. En misschien had Johan dan kunnen vertellen hoe spannend hij het vond om met zo’n aantrekkelijke vrouw te oefenen en bang was om afgewezen te worden als ie niet heel mannelijk deed.
Zo zullen we, als het aan mij ligt, na de Revolutie door Beschaving naar de Seksuele Speeltuin evolueren. Gaan we samen op de trampoline of zullen we de glijbaan nemen?