wantrouwen
Tovenarij?
februari 27, 2017
de overgang
Workshop Seks en Energie in de Overgang
maart 29, 2017
wantrouwen
Tovenarij?
februari 27, 2017
de overgang
Workshop Seks en Energie in de Overgang
maart 29, 2017

Wat heb ik verkeerd gedaan?

Mijn kinderen houden er niet van, knuffelen. Tenminste, niet met mij. Mijn zoon wil het nog wel doen om mij een plezier te doen, maar mijn dochter doet daar niet aan. Ik maak me daar wel eens zorgen over, omdat ik inmiddels weet hoe goed het voor je is. Jaloers kijk ik toe als de kinderen van mijn vriendinnen met enige regelmaat hun moeders even lekker vasthouden. ‘Wat heb ik verkeerd gedaan?’ vraag ik me af. Mijn zoon beweerde onlangs dat ik vroeger nooit zo knuffelig was. Gek hoe je zo’n ander beeld van jezelf kunt hebben als de tijd verstrijkt. Maar misschien heeft ie wel gelijk.

Ik herinner me dat ik op yoga (nu een jaar of 10 geleden) met verbazing keek naar al die vrouwen die elkaar zonder problemen omhelsden. Ik herinner mij dat ik jaren bij een cranio-sacraal therapeut liep en voelde dat ik steeds meer ging ontspannen in mijn lijf. Ik herinner mij dat ik mijn moeder wilde omhelzen en dat zij verstijfde. Ik herinner mij dat ik tijdens de twee jaar durende Tantratraining vreselijk opzag tegen het afscheid, omdat iedereen elkaar dan wilde knuffelen en ik daar geen zin in had. Zo was het dus. En… het kan over gaan!

Oxytocine

Als voorbereiding op de lezing die ik aanstaande zondag geef, heb ik een boek over oxytocine in één ruk uitgelezen.  Oxytocine staat inmiddels bekend als het knuffelhormoon. Het is de tegenhanger van stresshormonen, zoals adrenaline, cortisol en vasopressine. Er is binnen de wetenschap veel onderzoek gedaan naar ons stress systeem, maar niet naar het systeem van rust en verbondenheid, zoals de schrijfster het noemt.  Onze maatschappij heeft jarenlang prestatie verkozen boven rust en daarmee stress boven ontspanning. Niet vreemd dat een miljoen mensen in Nederland te maken heeft (gehad) met burn-out. Inmiddels begint daar toch verandering in te komen. Allerlei experimenten, bijvoorbeeld op scholen, zijn daar het bewijs van. Ik kwam op Facebook  een school tegen die de kinderen leert mediteren en aan yoga doet. Een school in Zweden, met veel moeilijke leerlingen, besloot de leerlingen met regelmaat te masseren, waardoor hun gedrag en hun prestaties verbeterden en waardoor zij natuurlijk meer plezier hadden.

Niet heel Holland hugt

Op 14 februari deed ik mee aan “Heel Holland Hugt” in Haarlem. Ik ging samen met een paar anderen, waaronder een intervisiegenoot , die zich de knuffeldokter noemt, knuffels uitdelen op het  Station in Haarlem. Komende zaterdag is er een herkansing, in veel grote steden in Nederland. Ik realiseerde me naar aanleiding van die paar uurtjes gratis mensen knuffelen, dat het voor veel mensen bijna onmogelijk is om aan een dagelijkse portie menselijke aanraking te komen.

Ontwikkeling en groei bij aanraking

Wat te doen? Als je weinig bent aangeraakt, kan het zijn dat een aanraking niet fijn voelt, of dat het van alles losmaakt wat je niet wil. Dat maakt vaak dat je het  vermijdt, waardoor de spanning in je lijf alleen maar erger wordt. En als je je er onprettig bij voelt, heeft het vaak niet de heilzame werking die het toegedicht wordt, dan maak je juist stresshormonen aan. Je daar bewust van worden, is al een belangrijke stap. Ook is het belangrijk, denk ik, dat aanraking weer gewoner wordt.  En dat ouders leren genieten van het vasthouden van hun kinderen. Stromingen als Attachment Parenting (Natuurlijk Ouderschap) leggen de nadruk op veel fysiek contact, bijvoorbeeld door lang borstvoeding te geven of met de kinderen samen te slapen. Mooie ontwikkelingen! Want zoals een bekende psychologe ooit zei:  “Een mens heeft 4 knuffels per dag nodig om te overleven, 8 per dag om gelukkig te blijven en 12 om te groeien”.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *